از مقدمه کتاب:
مدتی پیش رمان ارزشمند "شبیخون به خفاش" به دستم رسید. فکر نمی‌کردم تا این حد جذّاب و خواندنی باشد. بار اول را اصطلاحاً یک نفس خواندم. از خودم میپرسیدم چه ضرورتی دارد بعد از گذشت قریب به ۳۰ سال این خاطرات به این نحو بیان شود؟ پیداکردن جواب خیلی مشکل نبود، چون نویسنده‌ی کتاب خودش به این صورت پاسخ داده بود که: این کتاب را نوشتم تا حزب‌اللهی‌ها و دوستداران نظام و انقلاب بدانند، این انقلاب چه امواج سهمگینی را از سر گذرانده تا به این‌جا رسیده ...
