«گذر از چهرهها» برگزیدهای است از مقالات تحلیلی و یادداشتهای فریدون مجلسی (۱۳۲۳)، درباره مکانها و شهرها و کشورها که در ده سال گذشته در روزنامهها، هفتهنامهها و ماهنامهها، منتشر است. نوشتارهای این کتاب از محله و شهر و تهران آغاز میشود و سپس به وقایع مرتبط با ایران و بیرون از آن میپردازد و نهایتاً به مطالبی بیرون از ایران در عرصه جهانی میرسد. در بخشی از کتاب میخوانیم: وطن چیست که این همه دربارهاش، دربارۀ دوست داشتنش، دربارۀ مادر بودنش، دربارۀ احساس دِین نسبت به آن و دربارۀ آرزوهای خوب و خوبتر بودن و خوبترین بودنش گفتهایم و سراییدهایم و میسراییم؟ آیا تعریف واحدی دارد؟ آیا غریزی است، ذاتی است یا اکتسابی است؟ آیا چنان که غربیان میگویندامر تازهای مربوط به پدیداری ناسیونالیسم و ترکیب دولت-ملت در دو سه قرن اخیر و در عصر تجدد است؟ یا همچون کششِ غریزی ماهیان و پرندگان مهاجر در نهاد ژنتیک ما نهفته است که پیران را هنگام مرگ به خاکِ زادبومشان باز میگرداند؟ رازِ بوی جوی مولیانش در چیست؟ که حتی وقتی مولانا میگوید: «این وطن مصر و عراق و شام نیست»، دارد وطن واقعی را قیاس میگیرد، و آن را تعریف و تفکیک میکند، و میان وطن ذهنی و عارفانه مورد نظر خود با وطنهای عینی و واقعی پیرامونیاش تفاوت میگذارد. میخواهد آن وطن مجرد را نیز همچون وطن راستین عزیز بدارد. تعاریف از دیدگاههای سیاسی و اقتصادی و نژادی و فرهنگی جامعهشناسی و غیر آن متفاوت و گوناگون است.اما کلاً وجود ارتباطی است میان انسان و سرزمین. من در میان آن تعاریف به تعریفی ساده میاندیشم که وطن را «سرزمینی با ساکنانی دارای خاطرات مشترک» تعریف میکند. در خاطرات مشترک هزاران نکته تاریخی و فرهنگی از سیاه و سفید، از نیک و بد، از سرد و گرم، از شیرین و تلخ، از موزون و ناموزون، از پیروزی و شکست، از عقلانیت و خرافات نهفته است.
ویژه دستگاه های Android
دانلود از گوگل پلی دانلود از کافه بازار دانلود از مایکتویژه دستگاه های iOS
دانلود از اناردونی