زمانی که تجاوز عراق به خاک ایران آغاز شد سورن هاکوپیان، یکی از جوانان اقلیت مذهبی کشور بود که به چشم خود اولین اقدامات متجاوزانه نیروهای صدام را دید.
هاکوپیان که به همراه خانواده خود در خرمشهر زندگی می‌کرد در همان دوران نوجوانی که طعم جنگ را در شهر خود چشید به خوبی ماهیت راستین آن را شناخت.
هرچند خانواده این رزمنده مسیحی در نهایت مجبور به ترک خرمشهر و نقل مکان به اصفهان می‌شوند اما او و برادرانش تجاوز به شهرشان را تاب نیاورده و داوطلبانه پای به جبهه نبرد می‌گذارند.
سورن هاکوپیان در لشکر 84 خرم آباد در برابر تهاجم دشمن بعثی به ایستادگی پرداخت. وی تیر ماه سال 67 در حالی که در حال دفاع از خاک کشور در برابر یکی از حمله‌های گسترده عراقی‌ها بود از ناحیه پا مجروح شده و به محاصره نیروهای عراقی در آمد.
خاطره هاکوپیان از لحظه اسارتش حاوی صحنه‌های تکان دهنده‌ای چون رد شدن تانک از روی مجروحان ایرانی است اما سرنوشت برای این رزمنده ارمنی آینده متفاوتی را رقم زد. او در حالی که مجروح بود توسط نیروهای عراقی به اسارت در آمده و مدت دو سال را در اردوگاه اسیران ایرانی در کشور عراق گذراند. سال‌های اسارت این رزمنده سرشار از خاطرات غم‌انگیز و بعضا حیرت آور است. این رزمنده مسیحی، نمای متفاوت و روایت بکری را از هشت سال پایمردی مردان خدا در دفاع مقدس بیان می‌کند.
