«ولی مهر» اشعاری در رثای سردار شهید ولی‌الله چراغچی، از مصطفی محدّثی خراسانی (۱۳۴۰) است.
در یکی از سروده‌های این کتاب می‌خوانیم:
شهاب سرکش شب‌های تار گل کرده است
چراغ چشم «ولی» در غبار گل کرده است
چراغ چشم ولی نور می‌کند جان را
پر از تلاوت منصور می‌کند جان را
رسید و مثل گذشته دمی نگاهم کرد
فروغ خاطره‌ها را چراغ راهم کرد
فروغ خاطره‌ها را فروغ رؤیا را
فروغ آتش و پروانه‌سوزی ما را
فروغ داغ که آتش‌فروز جانم بود
فروغ درد که آغوش او امانم بود
غبار تا بتکانم مرا تکانم داد
رسید و باز در آیینه‌ای نشانم داد
