آنماری سلینکو (۱۹۸۶-۱۹۱۴)، نویسنده اتریشی است.
«دزیره» رمانی است بسیار جذاب و تاریخی، برگرفته از وقایع و رویدادهای نیمه دوم قرن هجدهم و عصر ناپلئون.
قهرمان اصلی این رمان بزرگ برناردین اوژنی دزیره است. دزیره کلاری ملقب به دزیدریا، ملکه سوئد و نروژ دختر آقای فرانسیس کلاری تاجر ابریشم و اهل مارسی بود که در هشتم نوامبر سال ۱۷۷۷ میلادی در مارسی فرانسه چشم به جهان گشود.
دزیره در ۱۷۹۴ با ناپلئون بناپارت نامزد شد، اما دو سال بعد ناپلئون نامزدی خود را با او به هم زد و در هشتم مارس ۱۷۹۶ با ژوزفین دوبو هارنه ازدواج کرد.
هنگامی که دزیره از این موضوع اطلاع یافت به ناپلئون نوشت: «تو زندگی مرا به سوی بدبختی سوق دادی و من هنوز ناتوان از فراموش کردن توام».
اما دزیره چندی بعد با ژنرال ژان باتیست برنادوت ازدواج کرد که فردی بود مدیر، باتجربه و کارآزموده.
او جنگهای پیروزمندانه و افتخارآمیزی انجام داد و به خاطر خوشنامی خود از طرف مجلس ملی سوئد به ولایتعهدی آن کشور برگزیده شد و سپس در ۱۸۱۰ رسماً پادشاه آن کشور شد.
دزیره در ۱۸۲۹ تاجگذاری کرد و ملکه کشور سوئد شد. او شوهرش را در ۱۸۴۴ از دست داد و بیوه شد و پسرش اُسکار جانشین پدر شد.
دزیره بعد از فوت شوهرش چندین بار سعی کرد از مقام خود استعفا دهد تا به نزد خانواده خود که سالها بود در ایالت لوئیزیانای امریکا میزیستند برود اما ملت سوئد اجازه این کار را به او ندادند.
سرانجام او یک سال پس از مرگ تنها فرزندش اُسکار که بعد از پدرش به عنوان اُسکار اول بر تخت نشسته بود، در ۱۸۶۰ در سن ۸۳ سالگی بعد از بازدید از اپرا در قصر استکهلم زندگی را بدرود گفت و پیکرش را در کنار مزار همسرش در کلیسای لوتران به خاک سپردند.