بازی آونگ

«بازی آونگ» نمایشنامه‌ای به قلم مهدیه حسینی، نویسنده ایرانی است. در بخشی از کتاب می‌خوانیم: «آنجلینا: اشتباه شما همین جاست که همدیگه رو نمی‌شناسین. اون مرد از بچگی با سیاست بزرگ شده بود. پدرش قاضی دادگاه مکزیکوسیتی بوده و بعدم یه آزادیخواه شورشی که دولت مکزیک تبعیدش کرده. می‌تونم حرفامو ثابت کنم. تورال: چه جوری؟ آنجلینا: اون توی اتاق کارش، دفتر خاطراتی داره که همه چیز رو تو اون نوشته. تورال: تو تمام اونو خوندی؟ آنجلینا: پس فکر می‌کنی خودش نشسته و واسه‌ام تعریف کرده؟ فقط یه جا سیاست دووالیه رو تحسین کرده و نوشته بود که دووالیه مردم رو زیر نام وودو، لوآ و مذهب به بردگی کشانده. اون معتقد بود که بردگی حق هر ملتیه که چشم و گوش بسته اطاعت می‌کنه و هیچ‌وقت اعتراض نمی‌کنه. تورال: ای مزدور حق‌نشناس. آنجلینا: اون داشت خودشو برای کودتا آماده می‌کرد تا حکومت رو به دست بگیره. تورال: سوء قصد به رییس‌جمهور؟ آنجلینا: اون با دووالیه چه نقاط مشترک جالبی داشت: هر دو سیاه، عبوس، قدکوتاه و نرم زبون. پدر دووالیه رییس دادگاه پرتوپرنس بود و پدر ویلفرید قاضی دادگاه مکزیکوسیتی. دووالیه یه پزشک روستایی بود و ویلفرید یه پزشک جادوگر. تورال: پس تو موجودی رو نابود کردی که شاید روزی وجودش مثل یه منجی می‌تونست اوضاع هائیتی رو سرو سامون بده. آنجلینا: اون می‌تونست مثل منجی، هائیتی رو سامون بده؟ اون فقط می‌تونست مثل یاغی هائیتی رو داغون کنه. در ضمن من متأسفانه اونو نکشتم. دلم می‌خواست به جای اینکه فیلیپ اونو مسموم کنه، من با همین دوتا دستام خفه‌اش می‌کردم. تورال: و اما... من داستان جالبی برای شما تعریف می‌کنم که شما رو با یه واقعیت هراس‌انگیز روبرو می‌کنه. آنجلینا: تو یه دلقک سیرکی آقای تورال!»