این روبان سیاه که به قاب دنیاست

«این روبان سیاه که به قاب دنیاست» (سوگنامه) نوشته سیدمحمد مساوات و «حکایت دختری که خاتون مغربی را دید» نوشته سیروس همتی، دو نمایشنامه با رویکرد دینی هستند. در بریده‌ای از کتاب می‌خوانیم: « ترنج: سفید نداریم بانو (بانو لحظه‌ای هراسان می‌شود و از پای دار قالی برمی‌خیزد و به اطراف نگاه می‌کند) بانو: کسی اینجاست؟ ترنج: عجب نقشی زدی بر چله مجنون! بانو: من که بیدارم، چرا پس خواب می‌بینم؟ ترنج: بازم که دست روی دست گذاشتی و نوحه‌گری می‌کنی... بانو: تو کی هستی خرامان دربرم؟ ترنج: من ترنج قالی‌ام بانو... (کاسه‌ای شیر دستش است) برات شیر آوردم بانو: شیر؟ ترنج: برای بچه‌ات خوبه. بانو: (ظرف شیر را از ترنج می‌گیرد، می‌خواهد بنوشد که ظرف شیر روی زمین می‌افتد) تو کی هستی؟ ترنج: من ترنج قالی‌ام بانو، قراره زیر پای شبیه پوشا گل کنم بانو: از روزی که دار قالی به پا شد، نخ‌های سفیدم سرخ می‌شن. (در این میان صدایی از بیرون می‌آید که بانو هراسان می‌شود) صدا: دلم برای تو می‌سوزد ‌ای گنه کردار میا به خواب من، دست از دلم بردار من شبیه پوش تو بدکاره‌ام»