بیرون از مولینگار

«بیرون از مولینگار» نوشته جان پاتریک شنلی (۱۹۵۰)، نمایشنامه‌نویس ایرلندی-آمریکایی است. بیرون از مولینگار در ژانویه ۲۰۱۴ در برادوی به‌روی صحنه رفت و متن آن در تابستان همان سال منتشر شد. روزنامۀ نیویورک تایمز این نمایشنامه را بهترین اثر شنلی بعد از شک دانست و متن شاعرانه و رمانتیسیسم لذت‌بخش آن را ستود. این اثر نامزد بهترین نمایشنامۀ سال ۲۰۱۴ از طرف تونی، مجمع منتقدین تئاتر نیویورک و مجمع منتقدین خارج از نیویورک شد وهمچنین فیلمی از این اثر به کارگردانی نمایشنامه‌نویس تهیه شد.. در بخشی از این نمایشنامه می‌خوانیم: دسامبر ۲۰۰۸ است. صدای گاو و کبوتر و باد. آشپزخانه‌ و نشیمن کوچک خانه‌ای در یک مزرعۀ گاو و گوسفند در دهکده کیلوکان. تلویزیونی قدیمی روی قفسه‌ای در بالای ظرفشویی قرار دارد. کف‌پوش کهنه‌ای زمین را پوشانده و یک بخاری زغالی‌ در گوشه‌ای قرار دارد. میزی کوچک، انباشته از ظرف‌های کثیف کنار پنجره است. مبلِ یک‌نفرۀ چرم‌نمایی نیز که دل و روده‌اش بیرون زده‌ در فضای زیرِ پله‌ها است. صدای باز و بسته‌شدن دری (درِ یک) از بیرون به گوش می‌رسد. سپس در دیگری (درِ دو) که به آشپزخانه راه دارد باز شده و تونی رایلی، پیرمردِ ایرلندی بدعُنقی با کت و شلوار مشکی رنگ و رو رفته و کلاه ماهیگیری وارد می‌شود و به دنبال او، پسرش آنتونی رایلی. تونی هفتاد و پنج ساله به‌نظر می‌آید و نگاه زیرکانه‌ای دارد. آنتونی چهل و دو ساله است و چشمان آدمی رؤیاپرداز را دارد. آنتونی: خدایا، عجب صحنه‌ای! دلم گرفته؛ شده مثل یه تکه سنگ. تمامِ بدنم این‌طوری شده. تونی: چرا اون ‌کارو کردی؟ نه، واقعاً می‌خوام بدونم! آنتونی: نصف بدنم، از شونه‌ تا پایین داره تکه‌پاره می‌شه. خب آدم ناراحت می‌شه دیگه. تونی: به‌خاطر تو نبود الآن خلاص شده بودیم. آنتونی: خلاص از چی؟ تونی: فکر می‌کنی چی؟ وظیفه‌مون! وظیفۀ اجتماعی‌مون