«ریشه سیاه مارینی» نوشته آگوست ویلسون (۲۰۰۵-۱۹۴۵)، نمایشنامهنویس آمریکایی-آفریقایی است.
آگوست ویلسون که نامش با نوشتن از زندگی، موسیقی، گویش و فرهنگ سیاهپوستان آمریکایی گره خوردهاست اغلب از تجربههای تکاندهندهی کودکی خود در خانهای اشتراکی در محله سیاهپوستان و مهاجران مینویسد. نمایشنامهی «ریشه سیاه مارینی» گوشهای از زندگی یک هنرمند سیاهپوست آمریکایی را به تصویر میکشد که امروزه به عنوان مادر موسیقی بلوز شناخته میشود و صدا و سبک او در اوایل قرن بیستم دلگرمیای برای سیاهپوستان خسته از تبعیض نژادی در جامعهی آمریکا به شمار میفت.