«انتهای خیابان ۷۷» سه نمایشنامه با نامهای «حالتهای مرگ تروتسکی»، «اطلسیهای لگدمال شده» و «دیدار از یک سیارهی کوچک» به ترتیب از دیوید آیوز، تنسی ویلیامز و گور ویدال، با ترجمه امیرحسین رضایی (۱۳۵۹) است. ویژگیهای بارز در شخصیت و افکار این سه نویسنده سبب شد تا با کنار هم قراردادن این سه نمایشنامه، وجه مشترک هرسه نویسنده به مخاطبان ارائه شود. روحیهی نقّادی، جسارت، و صراحتی که در قلم و شیوهی بیان ایشان مشهود است، آثار و افکارشان را از لحاظ سبکی و محتوایی تا حد زیادی به هم نزدیک میکند. هر سه، از بودن در دنیایی که احاطهشان کرده بیزارند. گویا تنها هشیارانِ جماعتی خواب زده و ملولاند که هر یک به طریقی تلاش میکنند همقطارانشان را بیدار کنند، آنها را از باتلاق خمودگی عبور داده و به رودبار زلال پویش و تکاپو رهنمون شوند. هریک به سبک و شیوهی خاص خود گام در این راه میگذارند: طنز تند و گزندهای که دیوید آیوز، چه در برنامههای رادیو- تلویزیون و چه در آثار مکتوب خود از آن بهره میبرد، در حکم نشتری است که به دُمَلهای چرکین پیکر جامعه میزند تا چرک و خونابهی عفونی را از آنها بیرون کشیده و مرحم بگذارد. تنسی ویلیامز اما، روحی شاعرانه دارد و سعی در تعدیل و تلطیف خشونت و سبعیت جهان پیرامونش دارد. قهرمانان او از بطن جامعه و برخاسته از دل پر عطوفت عامهاند. شخصیتهایی بیمار گونه که پس از شکستی تراژیک در دنیایی کابوس وار، در تقلّای بازیابی خود، جبران گذشته و نیز ساختن جهانی بهتر از ابتذال و مادیًتی هستند که در آن دست و پا میزنند. حضور گور ویدال در رسانه بسیار پر رنگتر است. او که یک فعال سیاسی است، در قالب مقالات پرشمار خود و البته حضور پر رنگ رسانهای، علاوه بر انگشت گذاشتن بر ضعفها و مشکلات داخلی، با باریک بینی بسیار هوشمندانهای روابط و سیاستهای خارجی دولت آمریکا را نقد میکند. وی روحی بیدار و سازش ناپذیر دارد. در نمایشنامهی" دیدار از یک سیارهی کوچک"، گور ویدال، داعیه داری آمریکا در کد خدایی جهان معاصر را به باد تمسخر گرفته و ناکارآمدی دولت ایالات متحده را حتی در ادارهی جامعهی خود نشان میدهد.
ویژه دستگاه های Android
دانلود از گوگل پلی دانلود از کافه بازار دانلود از مایکتویژه دستگاه های iOS
دانلود از اناردونی