علینامه منظومه‌ای شیعی و بازمانده از سده پنجم هجری است که شاعری به نام یا تخلّص «ربیع» آن را در سال ۴۸۲ ه. سروده است. از سراینده آگاهی زیادی در دست نیست. وی در سال ۴۲۰ ه. زاده شده و این منظومه را احتمالا در خراسان سروده و به علی‌بن طاهر عریضی، حاکم سبزوار تقدیم کرده است.
منظومه حماسی علینامه در دو دفتر فراهم آمده و سراینده ماجراهای جنگ جمل و صفّین را در این دو دفتر به نظم کشیده است.
این اثر هم از نظر تاریخ شعر فارسی و حماسی و هم از نظر تاریخ شعر شیعی و حماسه‌های شیعی و تاریخی ارزش و اهمیت زیادی دارد و می‌تواند از جنبه‌های گوناگون مورد توجه پژوهشگران قرار گیرد.
برگزیدۀ اولین دورۀ جشنوارۀ علمی ـ پژوهشی شهاب (۱۳۸۹)
تصحیح: رضا بیات و ابوالفضل غلامی
