من سردم است

مرا ببخش اگر کم می‌آورم گاهی به چشم روشنی‌ات غم می‌آورم گاهی برای اینکه بر آشوبم و بر افروزم فقط بهانه‌ی مبهم می‌آورم گاهی در آسمانی عشق نجیب و ساده‌ی تو کبود ابر فراهم می‌آورم گاهی به دل نگیر که از دست رفته ام، سردم به گونه‌های تو شبنم می‌آورم گاهی مرا ببخش که بر لحظه‌های مجروحت همیشه دیر... که مرهم می‌آورم گاهی مرا ببخش که پیچیده روز و شبهایم مرا ببخش اگر کم می‌آورم گاهی