عصر خیس

من از طلوع صبح به افول عصر رسیدم آن همه عمر رفته را به یک نظر رسیدم کنار خط احساس، عاطفه نشست خانه‌ی دل را، عشق آمد شکست چشمان او خودش درمان این درد که من عاشقی را کی کنم ترک به دیدارش خوشم چون عاشقم من به یاد برق چشمانش دل عاشقم من