ابری آینه

... برآن شدم با چند سطر شعر منویات دلم را بیان کنم شاید سایه‌هایی که زندگیم را تکه‌تکه کرده‌اند دست از سرم بردارند *** دیروزها قلب من پژمرده بود و دیروز جوانیم گوئیا بار سنگینی بود بر دوش زندگانی *** نه اشک درون، نه سرشک دیده این سرنوشت مقدر من بود در جنگل ابهامات راه می روم، اما از گرگها بیمی به دل راه نمی‌‎دهم زیرا برای دور کردن آنها حربه‌ای کارسازتر از آتش می‌شناسم. واژه‌هایی بر صفحه سفید کاغذ