دنیل پانتانو (۱۹۷۶) شاعر، مترجم و منتقد سوئیسی است.
در بخشی از سروده‌های او در این کتاب آمده است:
«می‌دانم،
نمی‌دانم
تنها دستانش مهم هستند!
پر از زخم‌های عمیق
به یادم می‌آورند
خانه آنجاست که کودکان در خاک ناهموارش
سبز می‌شوند
جایی که ردپاها
آجرهای احتمالند
در ادامه، صبحانه را تمام می‌کنم و
خطی را می‌خوانم که
با نفس خدا
تمام می‌شود و
دوباره ....»
