ابوتراب خسروی (۱۳۳۵)، نویسنده و برنده جایزه جلال آل احمد است.
«اسفار کاتبان» از نظر فرمی بسیار متفاوت با رمان‌هایی است که تا به حال به فارسی نوشته شده‌اند. استفاده از روایت‌های جداگانه ای که هر کدام موازی یکدیگر جلو می روند و زبان کهن از ویژگی های بارز این رمان است.
داستان در بارهی آشنایی پسر مسلمانی به اسم سعید با دختر یهودی به نام اقلیما است که قرار است تحقیق مشترکی در مورد تاثیر زندگی قدیسان در ساخت جوامع داشته باشند. آنها از دو جای متفاوت آغاز میکنند و به نقطه مشترکی میرسند. داستان با سه روایت مجزا جلو میرود:
روایت سعید و اقلیما که زبان سادهای دارد.
روایت شدرک که از متون قدیمی یهودی نوشته شده است.
قصه احمد بشیری که از متون کهن فارسی استفاده شده و تقریبا پیچیده است.
در بخشی از کتاب می‌خوانیم:
«به بعضی چیزها نمی شود فکر نکرد، حتی اگر آدم آن چیزها را فراموش کند، خودشان را تحمیل می کنند، برای همین چیزهاست که باید گریه کرد، گریه کردن هم ارادی نیست، گاهی حتی گریه باعث میشود که انسان موقعیتش را درک کند که تنها شده و هیچ کس با او نیست».
