علی رضا بدیع (۱۳۶۳) پژوهشگر است.
این مجموعه نمایهای است مختصر از هزاران اثر از شاعران امروز در باب عشق و تغزل. پیرنگ تمام این شعرها به اتفاق عشق است؛ اما نه عشق مجرد، بلکه عشقی که در جامعه امروزی با سیاست عجین شده است؛ عشقی که غم نان دارد؛ عشقی که دغدغه اجتماع دارد و عشقی که راوی تغزلی است زمینی اما پاک.
این مجموعه با مقدمهای از محمد علی بهمنی همراه است.
در یکی از سرودههای این مجموعه میخوانیم:
« شد کوچه به کوچه جستوجو عاشق او
شد با شب و گریه روبهرو عاشق او
پایان حکایتم شنیدن دارد
من عاشق او بودم و او عاشق او...
در خواب، چراغ تا سحر دستم بود
در خواب، کلید هرچه در دستم بود
زیباتر از این خواب، ندیدم خوابی
بیدار شدم، دست تو در دستم بود»