جلیل صفربیگی (۱۳۵۲) شاعر است.
در بخشی از سرودههای این مجموعه شعر میخوانیم:
«میآیی و آب میشود تبهایم
مهتاب تمام میشود شبهایم
لب بر لب تو گذاش... بیدار شدم
طعم گس بوسه میدهد لبهایم»
«کم نامه خاموش برایم بفرست
از حرف پرم، گوش برایم بفرست
دارم خفه میشوم در این تنهایی
لطفا کمی آغوش برایم بفرست»
«این شعر چه نقش و آب و رنگی شده است
انگار که حک به روی سنگی شده است
بیت لب من به روی بیت لب تو
به به! چه رباعی قشنگی شده است»