«صدای پاره‌ی بِرنو» گردآورده‌ای از غزل‌های سرایندگان استان کهگیلویه و بویراحمد است.
در یکی از غزل‌های این مجموعه می‌خوانیم:
«عشق می‌بارد و در جان درختان غوغاست
آسمان محو تماشای اهورامزداست
سال‌ها می‌گذرد از تب آن داغ و هنوز
در دلم شعلۀ آتشکده‌هایت برپاست
خطّی از لوح اوستای نگاهت خواندم
سیل جاری شد و فریاد خدایان برخاست
نامت آرامش لبخند زلال زردشت
یادت آیینۀ روحانی آناهیتاست
خانه در سایۀ زیتون و کبوتر داری
دامنت تازه‌تر از غنچۀ نیلوفرهاست
آریایی‌تر از اندوه تو اندوهی نیست
گریه کن، گریۀ باران بهاری زیباست»
