میلاد کامیابیان، شاعر است.
در یکی از سرودههای این مجموعه شعر نو میخوانیم:
«ناگهان صدا رسید به گوشم، صدا
از پشتِ دری که بسته بودمش که مبادا
صدا بیاید و
آرام بنویسم و...
آمـــد.
تَتَق... تَتَق...
صدا
از پشتِ دری که مبادا...
میآمد.
صدای دست
یک دست دندانِ مصنوعی جوان
که با دهانی پیر
تمامِ لغتها را میبلعد
میآید».