میلاد عرفانپور (۱۳۶۷)، شاعر است.
دکتر محمدرضا سنگری در مقدمه این کتاب میگوید: «حدود کمتر از یک دهه است که دیگر بار اقبال به رباعی روی آورده و استقبال از آن آغاز شده است. نوآوری در فرم، کشف و دستیابی به چشم اندازهای تازه زبانی، نوعی جهتگیری فلسفی و ریختن مضامین غزلی در قالب خوش آهنگ رباعی از دستاوردهای کوششهای نو در عرصه این قالب شورانگیز است. شاعر جوان، خوش استعداد و رباعیگوی عزیز، میلاد عرفانپور که فرداها از او بیشتر خواهیم شنید، جدی و ژرف به این عرصه قدم گذاشته است و با رباعیهایی که با چند شاخصه ممتاز شدهاند، چشماندازهای تازهای را فراروی شعردوستان گشوده است. تنوع، تعهد و التزام و اندیشهی جاری در رگ شعر، غافلگیری و ضرباهنگ خوش پایانی شعر، تکاپوی شاعرانه در کشف مضامین بکر و تازه و حتی به ظاهر غیر شعری، از شاخصههای شعر میلاد عرفانپور است».
در یکی از رباعیهای این مجموعه میخوانیم:
«تلخ است که لبریز حقایق شده است
زرد است که با درد موافق شده است
عاشق نشدی و گر نه میفهمیدی
پاییز بهاری است که عاشق شده است»