رقیه ندیری (۱۳۵۸)، شاعر است.
در این مجموعه رباعی، گاهی از عشق، مرگ، زنانگی و دیگر مفاهیم زندگی سخن گفته شده:
از عشق و جنون و غصه لبریز شدم
تا صاحب یک حس دل‌دانگیز شدم
از سبز به زرد رفتم، از زرد به سرخ
خون دل خود خوردم و پاییز شدم
و گاه برخوردی منتقدانه با جامعه دارد و از جایگاه یک زن جامعه را با طنزی تلخ و گزنده مورد هجوم قرار می‌دهد:
آرام و صبور و مهربان است هنوز
با این دل خسته مهربان است هنوز
با ناز و کرشمه و ادا می‌آید
تنهایی من زنی جوان است هنوز
