«یاد تو در دل من، توفان بپا میکنه...» مجموعهی ترانههای رضا عبداللهی (۱۳۳۰) شاعر و ترانهسرای معاصر است.
رضا عبداللهی، صاحب مجموعهی حاضر از ترانهها، چهرهای در ترانهنویسی امروز ایران است که نخستین آثارش را از اواخر دهه پنجاه شمسی نوشت و با پیروزی انقلاب، به طوری جدی هم کار ترانه را دنبال کرد و هم به سرودن غزل و مثنوی پرداخت. بیشتر ترانههای او با صدای خوانندگانی همچون زندهیادان مازیار و ناصر عبداللهی و نیز خوانندگان دیگری از جمله علیرضا عصار، بیژن خاوری، عباس بهادری، مهرداد کاظمی، محمد گلریز و قاسم افشار خوانده و منتشر گردیده که آهنگسازان بنامی همچون بابک بیات، حسین واثقی، تورج شعبانخانی، فرید شبخیز، شادمهر عقیلی، فؤاد حجازی، مهرداد جویباری و حسین بهادری برای این ترانهها آهنگ ساختهاند. قدیمیترین و خاطرهانگیزترین ترانهی رضا عبداللهی ترانه معروف «دیگه عاشق نمیشم» است که در سالهایی دور با صدای رامین و آهنگ زندهیاد بابک بیات ضبط و پخش شده است.
رضا عبداللهی، در سرودن ترانهها نیز زبان و سبک خاص و ویژه خود را دارد و به ترانه نیز همچون غزل و مثنوی بها میدهد. از این روی در بعضی مثنویها و غزلهایش به زبان ترانه نزدیک میشود و در بعضی ترانهها نیز میتوان عطر و بوی غزل و مثنوی را به گوش جان شنید...
نمونهای از این اشعار را میخوانیم:
وقتی که پا میذاره
دریا به روی شنها
مرغابیا میشورن
پرهاشون تو دریا
وقتی برای ساحل
دریا صدف میاره
شبها به روی بندر
بارون ماه میباره
یاد تو در دلِ من
توفان بپا میکنه
تا ساحل زندگی
با من شنا میکنه
وقتی موجای سنگین
از پلههای دریا
میرن که سربذارن
به روی تخته سنگا
وقتی که دست دریا
روشونهی غروبه
خورشیدخانوم هراسون
تو خونهی غروبه
یاد تو در دلِ من
توفان بپا میکنه
تا ساحل زندگی
با من شنا میکنه
....