«سرشار خیال پنجره از نگاه» مجموعه اشعاری از فرشید خیر آبادی (۱۳۵۸) است.
در نمونهای از این اشعار میخوانیم:
خنیاگر درون، گه گاه
سر میزند مرا
در میزند روانم را
چکامهای آرد
کیشان
گاهی مرد
گاه زن
کودک است آیا؟
میآید
میرود
باری، خوب میدانم
مدام نمیماند
ایشان آمَدَست تا صحبت کند با دیگران
من اینجا اِستاده گویا
گویا به فهمِ آن دیگری
نی به فهمِ خویشتن
**
خنیاگری کَز درونم ناله آوردست
دمادم گوینده است:
" این تو نیستی؛ منم
مادام که تو دستی و من هستم "