«میرایی» نوشته گونتر گراس (۲۰۱۵– ۱۹۲۷)، نویسنده آلمانی برنده نوبل ادبیات است. این کتاب، آخرین کتاب گراس است که حدود شش ماه پس از مرگش انتشار یافت. این کتاب شامل ۹۶ شعر است که شماری از آنها با لهجهی پروسیای شرقی سروده شدهاند. برخی نیز از قالب شعر بیرون رفته و در واقع بیشتر حالت قطعهی ادبی، یادداشت و گاهی داستانک پیدا کردهاند. از اینرو کتاب حاضر، که عنوان کاملش «در بابِ میرایی» است در فاصلهی میان نظم و نثر قرار دارد. مطالب کتاب، همچنین با طرحهایی از خود گراس همراه است. شگفتآور نیست که آخرین کتاب گراس، برندهی جایزهی نوبل ادبیات، یک مجموعه شعر باشد. هرچند گراس بیتردید بیشتر برای رمانهایش، معروف است، اما گویا او خود را همیشه بیشتر شاعر پنداشته تا نویسنده. گراس در «میرایی» وضعیت دردناک بدن مردی پیرسال را با چاشنی طنز به تصویر میکشد. بهگونهای که خواننده در مییابد او هرچند از میرایی انسانی خود بسی آگاهست، اما در عین حال با نوشتن دربارهی همان میرایی، تا حدودی بر آن است تا بر مهمانِ ناخوانده، یعنی مرگ، غلبه یابد. در نمونهای از این نوشتهها میخوانیم: کودک جمعهها میبایست از خوراکِ تخممرغِ خوابیده در سسِ خردل لذت میبُرد. بزرگسالان در جشنها با ولع «لیکورِ تخممرغ»۱۳ را هورت میکشیدند. پیش از جنگهای اول و دوم در کتابهای آشپزی نوشته بود: دوازده تخممرغ را بردارید بشکنیدشان و همبزنید و همبزنید..... امروزه مرغانی محلی داریم که تنها تخممرغی آبپز برای صبحانه را از من دریغ نمیکنند همانها که با برچسبِ کنترلِ کالا تایید شدهاند و کمبها نیستند اما تخممرغهای عسلی نیز قاشق به قاشق اندکی لذیذند. ما بیش از پیش سالم زندگی میکنیم و با رژیمهای غذایی میکوشیم تا از رفاهی فربه بکاهیم. در سرزمینمان صلح جاریست، چون جنگافزارهای ما بیرون از این مرزوبوم اثرشان را به کفایت نشان میدهند. تنها گهگاهی این پرسش پیش میآید که در ابتدا مرغ بوده یا تخممرغ؟
ویژه دستگاه های Android
دانلود از گوگل پلی دانلود از کافه بازار دانلود از مایکتویژه دستگاه های iOS
دانلود از اناردونی