تمام راه پر است از چراغ چشمانم

«تمام راه پر است از چراغ چشمانم» گزیده اشعار شاعر معاصر، محمد عزیزی است. عزیزی متولد سال ۱۳۳۵ در خراسان و دانش‌آموخته زبان و ادبیات فارسی است. نوشتن را از نوجوانی شروع کرد و چون نوشته‌هایش از همان ابتدا رنگ و بوی اجتماعی و سیاسی و طعم عدالت طلبی داشت، در سال ۱۳۵۱ او را به بازداشتگاه ساواک و زیر شکنجه و شلاق برد. نخستین مجموعه داستانش «گوشت و زنگوله» در بهار ۱۳۵۴ منتشر شد و بازتاب آن در مطبوعات برایش خوشایند بود. «می روم زنگوله بخرم» داستان بلندی بود که از او برای نوجوانان منتشر شد و باعث شهرتش گردید. از محمد عزیزی تاکنون قریب چهل کتاب در حوزه های مختلف به چاپ رسیده است. از آن جمله اند: « همراه آفتاب»، «سفر صبح»، «همت»، «از ما جز این ترانه نمی ماند»، «خون کبوتران»، «این روزها»، «سفیدخوانی»، «سراغ هم نمی گیریم دیگر»، «فرخ لقا و سیمرغ» و … در این مجموعه می‌خوانید: طی می‌کنم تمام دلم را برای تو تا بشنوم دوباره نفس‌های پای تو بر شانه‌های زخمی من بار سرکشی است من سر نهاده‌ام که بنوشم هوای تو گوش زمین گرفت و زمان چشم کور کرد تا نشنود حکایت درد آشنای تو راهم نمی‌دهند به بیداری ار، به خواب پُر گشته باغ خلوتم از خنده های تو آشفتگی گرفته نفس‌های مردمان خالی چو از حکایت ما شد سرای تو بستم تمام پنجره ها را به روی صبح از من گرفت فرصت من گریه‌های تو حافظ حواله شهر سمرقند داد و رفت من خاک پای شاه خراسان برای تو