تو معلم، من شاگرد عاشق

«تو معلم، من شاگرد عاشق» قطعات ادبی و یادداشت‌هایی از ندا سلطانی (۱۳۶۶)، نویسنده معاصر ایرانی است. در بریده‌ای از کتاب می‌خوانیم: دست‌هایش پر از شکوفه‌های نارس غروب من نفس بریده و پنهان پشت برگ‌های قطور انجیر چنان گرم که بودن نفس نفس می‌زند چنان آشنا که غربت غریبگی می‌کند خاکش جاری امیدش محبوس و امیدوار سفیدهایم به خاکستری گراییده نورها به خاموشی دست‌ها به رهایی به جدایی رهایی جدایی کدامیک تلخ‌تر است؟