«هفت کتاب نیما یوشیج» کاری از انتشارات امید فردا است که هفت دفتر از سرودههای این شاعر را همراه شرح کوتاهی از احوال و زندگیاش دربر دارد.
در شرح حال نیما میخوانید:
...دوازده سال داشت که با خانوادهاش به تهران آمد و پس از گذراندن دورهی دبستان برای فراگرفتن زبان فرانسه به مدرسهی سنلوئی رفت. در مدرسه خوب کار نمیکرد و تنها نمرات نقاشی و ورزش به دادش میرسید. سالهای اول زندگی مدرسهاش به زدوخورد با بچهها گذشت. هنر او خوب پریدن و فرار از محوطهی مدرسه بود؛ اما بعدها در مدرسه مراقبت و تشویق یک معلم خوشرفتار که نظام وفا، شاعر به نام باشد، او را به خط شعر گفتن انداخت.
در آن هنگام جنگ بینالملل اول ادامه داشت و نیما میتوانست اخبار جنگ را به زبان فرانسه بخواند.
در ابتدا به سبک معمول قدیم ـ و مخصوصآ به سبک خراسانی ـ شعر میساخت. اما آشنایی به زبان فرانسه و ادبیات آن زبان راه تازهای در پیش چشم او گذاشت...
بخشی از شعر «اندوهناک شب» از دفتر «شعر من»:
هنگامِ شب که سایهی هرچیز زیر و روست،
دریای منقلب
در موجِ خود فروست،
هرسایهای رمیده به کنجی خزیده است،
سوی شتابهای گریزندگان موج.
بنهفته سایهای
سر برکشیده ز راهی.
این سایه، از رهش
بر سایههای دیگرِ ساحلْ نگاه نیست.
او را، اگر چه پیدا یک جایگاه نیست،
با هر شتاب موجش باشد شتابها.
او میشکافد این راه را کاندران
بس سایهاند گریزان.