«عاشقانه‌های شعر کرد» مجموعه اشعاری عاشقانه از شاعران کردزبان، شیرکوبی کس، فرهاد پیربال، عبدالله پشیو، لطیف هملت و... است که آرش سنجایی گردآوری و ترجمه کرده‌است.
شاعران کرد از عشق، لطیف‌ترین تصویرها را می‌سازند و به هزار چهره می‌غلطانندش. گاه معشوق را می‌پرستند و گاه به زیر پتک عریان شعر ریزریزش می‌کنند. نگاهشان به عشق، حماسی و پرشأن است. گونه‌ای می‌نویسند که خواننده بندبند تنش می‌لرزد و خود، رد دوری از یک عشق فراموش شده در دلش شعله می‌کشد!
شاعر کرد عشق را خوب می‌شناسد برایش می‌سراید و از بیانش ابایی ندارد:
شیرکو بی‌کس (۱۹۴۰ سلیمانیه، کردستان عراق)
باران که آمد
گلی در خانه‌ام رویید
آفتاب که تابید
آینه‌ای تمام قد به خانه‌ام داد
درخت توی ایوان
شانه‌ای به موهایم بخشید
عزیزکم
تو که آمدی
گل و آینه و شانه را بردی و شعری به من سپردی!
