«شرح آن الف» گزیده شعروارههای شمسِ تبریزی (۶۴۵- ۵۸۲) عارف قرن هفتم هجری به انتخاب و مقدمهی محسن بوالحسنی است.
«شخصیت شمس به شدت در هالهای انبوه از ابهام، با روایتهای متضاد، بااغراق، با شعر، با افسانه، و با اعتراف بسیاری از معاصران او، و پژوهندگان عصر ما، به ناشناسی و گمنامی وی، بههم در آمیخته است. [...] با این وصف شمس، بهمناسبت رابطهی خلاقش با مولوی، نه تنها یکی از شگفتانگیزترین شخصیتهای تاریخ ادب ایران است، بلکه بیتردید، از ابر- چهرههای حیرتآفرین، در نهضت عرفانجهانی به شمار میرود. شاید اگر شمس نمیبود، در حیات روانی مولوی، هرگز استحاله و جهشی آنچنانی را که از وی ابرمرد والائی بدانسان بینظیر، فرا برساخته است، پدیدار نمیگشت.»
چون خود را به دست آوردی
خوش میرو!
اگر کسی دیگر را یابی
دست به گردن او در آور
و اگر کسی دیگر نیابی
دست به گردنِ خویشتن در آور!