فیودور میخاییلوویچ داستایفسکی (۱۸۸۱-۱۸۲۱)، نویسنده روسی است. ویژگی منحصر به فرد آثار وی روانکاوی و بررسی زوایای روانی شخصیتهای داستان است. اکثر داستانهای وی همچون شخصیت خودش سرگذشت مردمی است عصیان زده، بیمار و روانپریش. موضوع اصلی و مهم «تسخیر شدگان» توطئهای سیاسی در یکی از شهرهای ایالات و معرفی دلاوران با تعصبی زایدالوصف همچون موجوداتی پست و بی خیال است که از همه خصایص بشری بیبهرهاند. مسائلی که در این کتاب مطرح می شود به فرد بستگی ندارد بلکه منظورش تمام ملت است. قهرمانان کتاب واقعاً جنزده و تسخیر شدهاند، زیرا زندانی یک قدرت مرموزند که آنها را به ارتکاب اعمالی وادار میکند که لیاقت انجام آن را ندارند. شیاطینی نامشخصاند که قهرمان واقعیاند و انسانها به منزله عروسکهای خیمه شب بازیاند که به فرمان آنها به جنب و جوش در می آیند. هیچ یک از کتابهای داستایفسکی پیچیدهتر از این کتاب نیست، زیرا ابهام و آشفتگی همه قهرمانان را در هم می فشرد و وقایع با تعقید بیان میشود. این داستان با یک رشته حوادث مرموز که در ظاهر با وقایع دیگر ارتباط ندارد پایان می یابد. مخالفت و اعلام جرم داستایفسکی علیه نهیلیسم روسی در تسخیرشدگان به خوبی منعکس شده است. این کتاب که در ۱۸۷۲ چاپ شد به خاطر زبان آمرانه و نصحیت گونه آن مورد انتقاد قرار گرفت ولی بدون تردید او میخواست نشان دهد که افکار مرسوم در میان روشنفکران آن نسل می تواند خطرناک باشد. داستانی که داستایفسکی در این کتاب نقل میکند در قالب یک طنز سیاه و گزنده، روشنفکران هم دوره خود را به خاطر بازی کردن با ایدههای انقلابی بدون آنکه بدانند انقلاب در عمل به چه معنایی است به نقد میکشد. داستان کتاب را میتوان نسخهای از حوادث واقعی دانست که در زمانی که داستایفسکی مشغول نگارش کتاب بود اتفاق میافتاد. داستایفسکی در «تسخیرشدگان» استدلال میکند که فراموش کردن موازین اخلاقی و انسانی به خاطر افکار آزادیخواهانه به نوعی تمامیتخواهی و استبداد بدتر از گذشته منجر میشود.
ویژه دستگاه های Android
دانلود از گوگل پلی دانلود از کافه بازار دانلود از مایکتویژه دستگاه های iOS
دانلود از اناردونی