«یار» نوشته حسین خسروجردی (۱۳۴۰)، زندگینامه دکتر تقی ارانی (۱۳۱۸-۱۲۸۲)، در قالب رمان است. در بریدهای از کتاب میخوانیم: «در این هنگام چای نبات آوردند و کلُنل چای آران را با نبات به هم زد و پیش او نهاد. کلنل سرخوش شده بود و از هر دری سخن میگفت. برای اولینبار شاگردان او را میدیدند که استاد سرخوشانه گفتوگو میکند و مدام میخندد و دَمبهدَم میشکفد. وقتی که تار را به دستش دادند گویی که ولوله در فلک انداخت. مضرابش بسی شوق ایجاد کرد و پنجههایش به سرعت برق روی پردههای مختلف رفت و خواند: در وفای عشق تو مشهور خوبانم چو شمع و سپس همانگونه که در تاریکیها ساز میزد تا پردههای تار را نبیند، اینبار هم چشمهایش را به روی هم گذاشت و خواست تا رشتهی افکارش از هم گسسته نشود و به جاهایی سفر کند که موسیقی آنها را راهبر بوده است. یادهای یک سفر دراز که با ساز گام بر میداشت و با ساز میرقصید و با دایره زنگیها و کمانچهها و تنبکها و دستههای مطربان و عملههای طرب در قصرها و عروسیها و میهمانیها و شراب خواریها همراه میشد و سپس رقاصانی را میدید که بر انگشتان خود زنگهای کوچکی را بسته بودند و آنها را به هم میزنند و بعد اندرونی شاه بود و اتاق برلیان و دستههای نوازندگانی که از کشمیر آمده بودند و میخواندند و میرقصیدند که از آن میان، پسرکی سیهچرده سوزن به روی زمین میریخت و در حال رقص خم میشد و با پلکهای چشمش، یکایک آنها را از زمین بر میچید! و حالا کلنل در پردههای سازش نوازندگان و خوانندگان بسیاری را میدید که همیشه در خفا و تفکر زیستهاند و خواندهاند و نواختهاند. و چنین عوالمی چه خوب آواز میشدند و با پردههای ساز همراه میگشتند.»
ویژه دستگاه های Android
دانلود از گوگل پلی دانلود از کافه بازار دانلود از مایکتویژه دستگاه های iOS
دانلود از اناردونی