مرد اول

«مرد اول» رمانی از آلبر کامو (۱۹۶۰-۱۹۱۳)، نویسنده فرانسوی برنده جایزه نوبل ادبیات است. این کتاب، آخرین اثر کامو است که وی تا واپسین روزهای زندگی روی آن کار می‌کرده و پس از مرگش نسخه دست‌نویس آن یافت و منتشر شده است. همچنین نامه آلبر کامو به معلمش لویی ژرمن در فردای روز دریافت جایزه نوبل و آخرین نامه لویی ژرمن برای او در پایان این رمان آمده است. در بریده‌ای از کتاب می‌خوانیم: بر فراز دلیجان لکنته‌ای که در جاده سنگلاخ پیش می‌رفت، توده ابرهای عظیم و ضخیمی به سمت افق شرق به هنگام غروب در حرکت بودند. ابرهایی که از سه روز پیش در انتظار وزش باد غرب، بر فراز اقیانوس اطلس متراکم شده، ابتدا به آرامی و آهسته به جولان در آمده، بعد بیش از پیش شتاب گرفته، از روی آب‌های پرتلالؤ پائیزی یکراست به حرکت در آمده و در ستیغ کوه‌های بلند مراکش رشته رشته شده، گله وار بر فراز فلات الجزایر تجمع کرده و اکنون با نزدیک شدن به مرز تونس، تلاش می‌کردند که خود را به دریای تیرنه برسانند و در آنجا محو شوند. پس از طی هزاران کیلومتر از روی این اقلیم شبیه به جزیره‌ای وسیع و پهناور در حفاظت دریایی مواج در شمال و توده‌های شنی جامد در جنوب سریع‌تر از شتابِ هزاره‌های امپراتوری‌ها و اقوام متعدد، اکنون شوق و اشتیاقش فرو نشسته و قطرات درشت آن به صورت باران بر روی سرپوش پارچه‌ای بالای سر چهار مسافر دلیجان، پا می‌کوفتند. دلیجان روی جاده‌ای کم و بیش مشخص و ناهموار قژ و قژ می‌کرد. هر از چند گاه ، جرقه‌ای از زیر نعل اسب‌ها یا طوق فلزی چرخ‌ها جرقه می‌زد، یا تکه سنگی با صدای خفه به بدنه دلیجان می‌خورد و یا برعکس در زمین نرم و پر از چاله، چوله فرو می‌رفت.