میهن فروش

«مشکل تاریخ همین است، ما دوست داریم فکر کنیم که تاریخ یک کتاب است. کتابی که می‌توانیم صفحاتش را ورق بزنیم و از آن بگذریم. اما تاریخ کاغذی نیست که رویش چیزی چاپ شده باشد. تاریخ حافظه است و حافظه زمان است و احساسات و ترانه‌ها. تاریخِ همان چیزهایی است که در ذهن شما می‌مانند.» «میهن‌فروش» نوشته پل بیتی (۱۹۶۲) نویسنده معاصر آمریکایی است. این کتاب در سال ۲۰۱۶ برنده جایزه بوکر من شد و به این ترتیب بیتی نخستین آمریکایی است که توانسته این جایزه را با یک رمان هجوآمیز سیاسی به دست آورد. این کتاب نقدی طنزآمیز است درخصوص پسر جوانی که در منطقه‌ای از لوس آنجلس زندگی می‌کند و باور دارد که همچون باقی افراد طبقه متوسط: «در همان اتاق خوابی که بزرگ شده‌ام می‌میرم، در حالی که به ترک‌های سقف بالای سرم نگاه می‌کنم؛ ترک‌هایی که از زلزله ۱۹۶۸ همانجا بوده‌اند.» او که با کشته شدن پدرش، تنها امید خود را برای رهایی از مشکلات زندگی‌اش از دست می‌دهد، دست به اقدام عجیبی می‌زند که در نهایت او را به پای میز محاکمه می‌کشاند... در بخشی از کتاب می‌خوانیم: سه قانون اساسی فیزیک محله‌های یهودی‌نشین این‌ها هستند: کاکاسیاه‌های وحشی جلوِ چشمت همیشه همین‌طور می‌مانند؛ خورشید هر جای آسمان هم که باشد، آن‌ها همیشه از اصطلاحات مزخرفی برای گفتن زمان استفاده می‌کنند، مثل نیم ساعت بعد از باسن یک میمون و یک ربع مانده به بیضه‌هایش؛ و قانون سوم این است که هر وقت عشقت را با گلوله کشته باشند، تو که در نیمه‌ی سال سوم کالجت هستی، ناچار در یک تعطیلات زمستانی به خانه برمی‌گردی، اسبت را برای یک سواری عصرگاهی کوچک بیرون می‌بری و با پدرت به میعادگاهی برای ملاقات با روشنفکران دام دام دونات -یا همان اتاق فکر محلی- می‌روی.