رهایت می‌کنم

«رهایت می‌کنم» رمانی پلیسی-جنایی، نوشته‌ی کِلِر مَکینتاش نویسنده بریتانیایی است. مکینتاش که خود پیش از این افسر پلیس بوده است، به وسیله این رمان به شهرت رسید. «رهایت می‌کنم» در سال ۲۰۱۶ توانست با کنار زدن جی.کی.رولینگ، جایزه بهترین رمان جنایی سال انگلیس را از آن خود کند. در سال ۲۰۱۷ ناشر کتاب اعلام کرد که بیش از ۱ میلیون نسخه از این کتاب، در سرتاسر جهان به فروش رسیده است. پسر پنج ساله‌ای به نام جیکوب برای لحظه‌ای دست مادرش را رها می‌کند و کمی بعد با ماشینی تصادف می‌کند و جان می‌دهد. مادرش، جنا، برای فرار از این اتفاق به کلبه‌ای دوردست پناه می‌برد و تلاش می‌کند تا زندگی جدیدی آغاز، فارغ از این خاطره آغاز کند. در این میان دو کارآگاه با سرنخ‌های کمی پرونده تصادف جیکوب را دنبال می‌کنند... این کتاب جز پرفروش‌ترین کتاب‌های نیویورک تایمز بوده است و به گفته‌ی بسیاری از منتقدان، کتابی هم‌راستا با «دختری در قطار» و «دختر گمشده» است. کتاب «رهایت می‌کنم» در ژانر جنایی و کارآگاهی مخاطب را تا انتهای داستان با خود همراه می‌کند. در بخشی از کتاب می‌خوانیم: «فهمیدم که نتونستین پلاک ماشین رو ببینین...» او گفت: «خیلی سریع اتفاق افتاد.» و کلمات تحریکش کردند تا احساساتش را بروز دهد و ادامه داد: «داشت درباره‌ی مدرسه‌ش حرف می‌زد و بعدش... فقط یه لحظه رهاش کردم.» و بند کیف را دور دستش محکم‌تر فشار داد و ری هم متوجه‌ پریدن رنگ انگشتانش شد. ادامه داد: «خیلی تند بود. ماشین خیلی تند اومد.» سؤال‌های ری را آرام جواب می‌داد و هیچ نشانه‌ای از خستگی که مسلماً حس می‌کرد نشان نمی‌داد. ری از به‌وجود‌آوردن چنین شرایطی متنفر بود، اما انتخاب دیگری نداشت. «راننده چه شکلی بود؟» مادر جیکوب گفت: «تو ماشین رو ندیدم.» «کس دیگه‌ای تو ماشین نبود؟» تکرار کرد: «تو ماشین رو ندیدم.» صدایش خشک و سرد بود. ری گفت: «خُب.» آخر قرار بود از کجا تحقیقات‌شان را شروع کنند؟ او به ری نگاه کرد و گفت: «پیداش می‌کنین؟ مردی که جیکوب رو کشته می‌گم. پیداش می‌کنی؟» صدایش شکسته بود و کلمات تکه‌تکه بیان می‌شدند و آخر به ضجه تبدیل شدند.