باغ سنگی

«باغ سنگی» رمانی نوشته نیکوس کازانتزاکیس (۱۹۵۷-۱۸۸۳ ) نویسنده، شاعر، خبرنگار، مترجم و جهانگرد یونانی است. او نویسنده‌ای است که دغدغه‌جامعه بشری را داشته و عمیقا به تحلیل آنها پرداخته‌است. وی به مارکسیسم- لنینیسم گرایش داشت، اما هیچ‌گاه عضویت هیچ حزب کمونیستی را نپذیرفت. او در سال ۱۹۶۵ جایزه بین المللی صلح را دریافت کرد و یک سال بعد در اثر سرطان خون در بیمارستانی در فرایبورگ درگذشت. بخشی از داستان را می‌خوانیم: دیدن شهری برای نخستین بار، وارد شدن به آن و لمسش برای نخستین بار، خیلی به کندی راه یافتن در خیابان‌هایش، به نحوی دلنشین گم شدن در کوچه‌ها و بن بست‌هایش، احساس نهانی‌ترین عطر آن، با نگاهی طولانی سلام کردن به خانه‌هایش، سنگ‌هایش و حشره‌هایش که افراد انسانی آن‌ها را کروچ کروچ می‌جوند، چه هوسناک است! اگر چنین ورودی بی زرق و برق و آرام، قلب را شاد کند، شادی هذیان وارفاتحانی که خونالود و جوشان، به شهر محاصره شده و به تسخیر درآمده قدم می‌نهند چه خواهد بود! کشتی پل افکند و به شانگهای متصل شد. بی صبرانه به اسکله پریدم و به سوی یکی از خیابان‌هایی که چون چتری رنگارنگ در برابرم گشوده می‌شدند شتافتم. محله‌های پر مدعای سپیدها، خیابان‌های پهن و به شدت راست و مستقیم، بانک‌ها، ساختمان بزرگ، هتل‌های آن چنانی، انگلیسی‌هایی را که گونه‌هایی چون بیفتک پرخون داشتند، هندی‌های مسلول را که پارچه‌های ابریشمی و چای می‌فروختند، پشت سر گذاشتم. کلیساهایی را که از زشتی حیرت آور سهم می‌بردند، کتابخانه‌های عمومی، بیمارستان‌ها، بنیادهای نیکوکاری، تمام ویترین‌های تمدن ریاکارمان را پشت سر نهادم و درجنب و جوش کثیف منطقهٔ چینی فرو رفتم. مسافری سالخورده با حالتی بیمناک به من سفارش کرده بود: - مراقب باشید! به منطقهٔ چینی‌ها قدم نگذارید! خیلی خطرناک است. به خصوص شب ها. خیلی امکان دارد که کمندی دورگردنتان حلقه شود.