«غوغا در باغ گوا»، رمانی نوشته کران دسای (۱۹۷۱) نویسنده زن هندی-آمریکایی است که در سال ۲۰۰۶ برنده جایزه ادبی من‌بوکر شده‌است:
ساختمان ادارۀ پست هم، مانند بسیاری از ساختمانهای اداری دیگر، زرد رنگ بود؛ ولی با سپری شدن سالهای متوالی، به قدری کم‌رنگ شده بود که دقیقاً همرنگ غبار گرد و خاکی بود که هر وقت سامپات با دوچرخه به سرِ کار می‌آمد، او را احاطه می‌کرد. او از راه میان‌بری می‌آمد که از جادۀ اصلی بازار اصلی شروع می‌شد، از وسط محوطۀ بیمارستان می‌گذشت و سپس از زیر حصار سیم‌خارداری عبور می‌کرد که دور تا دور محیط اداره پست کشیده شده بود تا به آن مکان، حال و هوای کار و نظم رسمی ببخشد. طبیعتاً، حصار سیم‌خاردار کاملاً دست‌نخورده نبود، زیرا ساکنان شاهکوت، که هرگز برای این‌گونه کارهای ابلهانه ارزشی قائل نبودند، هر چه سریع‌تر دست به کار شده بودند تا این مانع نگون‌بخت را از بین ببرند. آنان ناگهان پی بردند نیاز دارند دور تا دور خانه‌ها و باغچه‌ها و حیاط‌هایشان را سیم‌خاردار بکشند؛ و از صبح تا شب، و مثلاً وقتی که یک قطعۀ فوفل را که به طور ناراحت‌کننده‌ای به دندانشان چسبیده بود، از آن جدا می‌کردند...
