آدام و اولین

«آدام و اِوِلین» رمانی نوشته اینگو شولتسه، نویسنده آلمانی است. شولتسه متولد۱۹۶۲ درسدن است. از ۱۹۸۱ تا ۱۹۸۳ در ارتش خلق آلمان شرقی سابق (NVA)، خدمت کرد که این دوران تأثیر زیادی بر او گذاشت و عزمش را برای نویسنده شدن جزم کرد. او جوایز ادبی زیادی از جمله جایزه نمایشگاه کتاب لایپزیگ ۲۰۰۷، ساموئل بوگومیل- لینده ۲۰۰۸، جایزه‌ی ادبی ماینتس ۲۰۱۱ ، انجمن نویسندگان آلمان ۲۰۱۲ را در کارنامه دارد. او همچنین دوبار نامزد دریافت جایزه‌ی بهترین اثر ادبی سال: ۲۰۰۶ برای زندگی‌های جدید و ۲۰۰۸ برای آدام و اِوِلین شده‌است. در سال ۱۹۹۸، نیویورکر، شولتسه را به عنوان یکی از پنج نویسنده‌ جوان مهم اروپایی معرفی کرد. داستان آدام و اولین در تابستان و پاییز ۱۹۸۹ می‌گذرد. درست زمان فروپاشی دیوار برلین. زوج جوان بی‌توجه به سیاست، درگیر زندگی پر مشغله‌ خود هستند. آدام خیاط زنانه و اولین گارسون است تا این که روزی اولین به خانه می‌آید و آدام را در شرایط نامناسبی غافلگیر می کند، پس خانه را ترک کرده و با دو دوست راهی مجارستان می‌شود. آدام نیز آنها را تعقیب می‌کند: ناگهان سروکله‌شان پیدا شد. خانم‌ها، ملبس به پیراهن، شلوار، دامن، بلوز و پالتوهایشان، از هیچ ظاهر شدند. گاهی احساسش این بود که آن‌ها از سفیدی بیرون می‌آیند، یا سروکله‌شان ناگهان پیدا می‌شود، انگار بالاخره سطح را سوراخ می‌کنند و خودشان را نشان می‌دهند. فقط کافی بود تشتک را کمی با محلول مخصوص ظهور فیلم پر کند، لازم نبود کار بیشتری انجام دهد. اول هیچ، بعد کمی، و ناگهان ظاهر می‌شدند. با این حال لحظه‌ی بین این «هیچ و کمی» قابل‌درک نبود، انگار بین‌شان اصلاً فاصله‌ی زمانی وجود نداشته باشد. کاغذ بزرگ، داخل تشتک لغزید. آدام آن را با گیره‌ی پلاستیکی برگرداند، بیشتر در تشتک فرو برد، چندین‌بار پشت‌ورو کرد، به سفیدی خیره شد - و بعد با دقت تمام نظاره‌گر خانمی با پیراهنی بلند شد که یک شانه را آزاد گذاشته و هیکل فربه‌اش را پیچ‌وتاب داده بود. گویی معجزه‌ای رخ داده باشد، گویی روحی مجبور شده باشد جسمش را آشکار کند.