ناطور دشت

جروم دیوید سلینجر ( ۲۰۱۰- ۱۹۱۹)، نویسنده معاصر امریکایی است. «ناتور دشت» در نقد جامعه مدرن غرب و به‌خصوص امریکا نوشته شده‌ است. پس از جنگ جهانی دوم هیچ نویسنده‌ای به شهرت سلینجر نرسیده و به سختی می‎شود کسی را پیدا کرد که از همه یا حداقل بعضی داستان‌هایش خوشش نیامده باشد. در این میان هولدن کالفیلد -شخصیت رمان «ناطور دشت»- جایگاه ویژه‌ای دارد. هولدن همه ارزش‌‌‌‎ها را زیر سوال می‌برد. او منتظر است تا نامه‎ مدرسه به خانواده‎اش برسد و آب‎ها از آسیاب بیفتد تا به خانه برگردد و در این مدت از خاطرات چند روز گذشته و افکارش حرف می‎زند. مثلا در مورد حواریون می‎گوید: «عیسی مسیح رو دوست دارم، ولی زیاد با نوشته‎های انجیل کار ندارم. مثلا همین حواریون. راستشو بخوای خیلی کفریم می‎کنن. بعد مرگ عیسی خیلی خوبن ولی تا عیسی زنده‎اس یه پول سیاهم به دردش نمی‎خورن». یا « نمی‌فهمم چرا کشیش‌ها نمی‌تونن با لحن معمولی حرف بزنن. وقتی حرف می‌زنن خیلی حقه‌باز به نظر می‌رسن» . تیغ تیز نقد هولدن به تن همه می‌گیرد حتی خودش را هم مسخره می‎کند: «همیشه وقت‎های محشری رو برای زمین خوردن انتخاب می‎کنم». هولدن دنیایی را می‎بیند که همه دوست دارند چشمهایشان را به رویش ببندند. در «ناطور دشت» طنز و تراژدی با هم می‎آمیزند و نمی شود مرزی بین آنها قائل شد. در بخشی از رمان می‌خوانیم: «این مشکل همه شما کودن‌هاس. نمی‌خواین درباره چیزی بحث کنین. همین خصوصیته که کودن‌ها رو از بقیه جدا می‌کنه». هولدن به شما اجازه فکر کردن نمی‌دهد. او شما را بمباران می‎کند. چه از رمان خوشتان بیاید یا نه مطمئنا نمی توانید تا تمام شدنش از آن چشم بردارید. سلینجر شخصیت‎هایی آفریده که می‎شود تا آخر عمر عاشقشان بود و به آنها فکر کرد.