«غم های تازه آقای و جوان» رمانی از اولریش پلنتسدورف (۲۰۰۷-۱۹۳۴) نویسنده و نمایشنامه‌نویس آلمانی است. او در شهر لایپزیک آلمان در رشته فلسفه درس خواند و پس از فارغ التحصیلی، از مدرسه فیلم هم مدرک گرفت و به عنوان فیلمنامه نویس مشغول به کار شد. پلنتسدورف یکی از نویسندگان چند وجهی معاصر می‌باشد که در زمینه های مختلف قلم آزمایی کرده‌است.
او در طول حیاتش جوایز متعددی از جمله جایزه ی هنر اتحادیه ی آلمان ، جایزه ی هاینریش مان، اینگبورگ باخمان و جایزه تلوزیون آلمان را نیز دریافت کرد. کتاب حاضر معروفترین کار این نویسنده محسوب می‌شود که اولین‌بار در سال ۱۹۷۲ به صورت نمایشنامه و سپس رمان، منتشر شد و پس از اجرای رادیویی و صحنه‌ای نویسنده اش را یک شبه در تمام اروپا مشهور کرد.
این رمان که سرگذشت تنهایی و جدا افتادگی جوانی اهل آلمان به نام ادگار ویبو است، نشانگر تأثیرِ عمیقِ سه اثر بزرگ ادبی یعنی: ناتور دشت، اثر سالینگر، روبینسون (رابینسون) کروزوئه اثر دانیل دفو و غم های ورتر جوان اثر گوته بر نویسنده است:
ادگار جوانی امروزی است با احساسی عمیقاً انسانی و دردمند که علارغم اکراه اش از آثار کلاسیک، وقتی دیوانه وار عاشق دختر جوانی به نام شارلیه می‌شود، به ورتر گوته روی خوش نشان می‌دهد و به نوعی احساس مشابه انسان ها در تمامی ی قرون را اثبات می‌کند. پدر ادگار در پنج سالگی وی و مادرش را تنها می‌گذارد. ادگار در جوانی وارد آموزشگاه فنی می‌شود و در اثر ماجرایی ناخوشایند با مربی، از آن جا می‌گریزد و به شهر دیگری (برلین) می‌رود. اندکی بعد در غم عشقِ دختر جوانی از مربیان مهد کودکی که در همسایگی وی قرار دارد، گرفتار می‌شود و ...
