آرورا (جلد دوم)

«آرورا (جلد دوم)» نوشته رضا رجنی (۱۳۶۸) نویسنده معاصر است. این جلد، بخش چهارم تا ششم داستان را دربردارد. و در مورد امیدی است که نبودش باعث دوری ما از همه‌ی خوبی‌ها که بزرگترین آن خدا است می‌شود و نداشتنش از بزرگترین گناهان کبیره‌ای است که غیرقابل‌بخشش است. در قسمت چهارم آرورا، با نام «قاتل» مرد اصلی داستان سعی در خوب تربیت‌کردن دخترانش را دارد اما به قتل رسیدن یکی از دخترانش، زندگی‌اش را به سوی انتقام می‌کشاند، در قسمت پنجم، «سلحشوران»، داستان رنگی متفاوت به خود می‌گیرد و با حمله ناگهانی موجودات فضایی چهره‌ی عجیبی به زندگی مرد می‌دهد و در قسمت ششم با نام «بانوی سپید» پس از مرگ مرد اصلی داستان، دیگر پسری به دنیا نمی‌آید و زنان برای نجات دنیا، به جنگ دشمن می‌روند. بخشی از داستان: آفتاب بر روی آسفالت می تابید و مانند آینه نور را منعکس می کرد و جاده آنقدر قشنگ بود که آدم دلش نمی آمد پاش رو روی پدال بزاره، یک طرف کوه و طرف دیگه جنگل سرسبز رودخانه هم دیده می شد از دور هم زمین های شالیزار دیده می شد و بوی شالیزار روح آدم رو نوازش میداد. - رضا کجایی؟ حواست نیست؟ بیا شیرینیت رو بردار که دخترا همش رو خوردن. - اشکال نداره آذر جان بذار بچه ها راحت باشن. - آخه من شیرینی ها رو واسه ی تو درست کردم. - عزیزی، دیگه قانع شدم که به تو رفتن. - خیلی بدی، منو بگو ... اشکال نداره یکی بردار. - بابا نفس اذیتم می کنه. - دخترا شلوغ نکنین بابا حواس پرته. - دخترا شلوغ می کنن من حواس پرتم؟ - ای بابا منظورم حواست پرت می شه. - نه تو حرف خودت رو زدی، باهات قهرم. - لوس ... - بابا اونجا چقدر قشنگه بزن کنار بریم اونجا عکس بگیریم. من منظره ای زیبا دیدم ناخودآگاه ماشین رو نگه داشتم. یک چمن زار بود که داخل گل های قرمز شقایق و گل های بنفش سنبل و گل سفید بابونه موج می زد. اونقدر قشنگ بود که آدم رو میخکوب می کرد.