«شرارت» نام رمانی با سبک رئالیسم جادویی از نظام‌الدین مقدسی (۱۳۵۳) است که داستان پیرمردی را که سال‌ها است از بیماری افسردگی رنج می‌برد، روایت می‌کند:
بخشی از داستان:
صبح شده بود که پیرمرد بیدار شد. تمام بدنش کوفته بود و از همه بدتر اینکه بوی بدی می داد و خودش را خیس کرده بود. از آشپزخانه به حمام رفت و پس از دوش گرفتن لباسهایش را عوض کرد. معمولا تعویض لباس برای یک پیرمرد بیشترین رنجها را به همراه دارد و شاید بیشتر برای همین است که پیرمردهای مجرد پرستار استخدام می کنند. سپس به هال برگشت و روی صندلی نشست و به گوشی تلفن نگاه کرد.
همه چیز را به یاد آورد و مویرگهای زیر چشمهایش لرزید. دهانش باز ماند. به طرف ساعت روی دیوار نگاه کرد. ساعت کار نمی کرد و عددها دیده نمی شد. چشمها را تنگ کرد ولی باز هم دیده نشد. به خودش نهیب زد که حالش خوب است. فکر کرد: امروز جمعه است. جمعه باشه به درک. میرم بیرون پارکهای شهر رو میگردم. مگه مردم روز جمعه نمیرن پارک؟ میرن دیگه. با خونواده و دوست و آشنا. با کلی تنقلات. حتما یکیشون قرص افسردگیشو با خودش آورده. یک دونه قرص هم کفاف منو میده تا فردا که بخرم.
