باران، دخترِ پاییز

یک باران... دخت زیبانگار پاییز که تمامی فصل‌های عمرش را به خزان‌ها باخته. یک بازگشت... بازگشتی به دیار پیشین به قیمت مرور خاطراتی به رنگ افسوس. یک تنهایی... کوچه کوچه و خیابان خیابان تنهایی، مجازات دل کندن از تمام آدم‌هاست. یک عشق... احساسی لطیف پشت هوس‌های فریبنده، عشقی است که در اعماق دل‌ها خفته. این متن‌ها، جمله‌ها و واژه‌ها، همه دست به دست هم داده‌اند تا شرح زندگی‌ای شوند پر از فراز و نشیب. او خود راهش را انتخاب کرده. با وجود همه‌ی سختی‌‌های راهش، تا توانسته توسن سرکشش را برای رسیدن به خوشبختی تاخته. در این مسیر، دل سپرده و دل کنده، بارها خطا کرده و جبران، هی افتاده و بلند شده، جفا دیده و جفا کرده و زیر سایه‌ی دیگران، اما روی پاهای خودش ایستاده. کسی چه می‌داند که او به خواسته‌هایش رسیده است یا نه؟!... و یا شهد شیرین خوشبختی را چشیده است یا خیر؟! اصلاً، این مسیری که انتخاب کرده، آیا به کارش آمده؟! شاید، پاسخ همه‌ی این‌ها، «نه» باشد و شاید، نه! شما چه فکر می‌کنید؟