«پرواز تا عرش» نوشته احمد حسینیا (۱۳۳۹) نویسنده معاصر ایرانی است. حسینیا چندین کتاب در خصوص زندگینامه و خاطرات شهیدان در پرونده کاری خود دارد. «پرواز تا عرش» سرگذشتهایی است جمعآوریشده از ۲۴ شهید حادثهی سقوط هواپیمای سی ـ ۱۳۰. این هواپیما حامل جمعی از ارتشیان برومند و گروهی از خدمتگزاران عرصهی خبر و مطبوعات بود که در سال ۱۳۸۴در حادثهای ناگوار سقوط کرد. سرگذشتهای این کتاب از طریق مصاحبه با بازماندگان، همکاران و دوستان شهدای این حادثه گردآوری شده است.
در بخشی از کتاب آمده است:
آنچه از بررسی صحنهی سقوط هواپیما به دست آمده مشخص میکند، خلبان وقتی متوجه شده نمیتواند هواپیما را روی باند فرودگاه به زمین بنشاند، آن را در مسیر تونل آپارتمانهای ده طبقهای که دردوسوی خیابان کمعرض به صورت ردیفی قرار داشتند، هدایت کرده و توانسته از برخورد هواپیما به این آپارتمانها جلوگیری کند. پس از پشت سرگذاشتن تعدادی آپارتمان، خلبان در انتهای تونل آپارتمان، فضای سبز بازی را دیده و به نظر میرسد برای بر جای گذاشتن کمترین خسارت جانی، هواپیما را به سمت این فضای سبز هدایت کرده است. شاهدان حادثه گفتهاند که بال سمت راست هواپیمای غولپیکر همزمان با برخورد بالهایش با آسفالت خیابان، بین آپارتمانها به خودرویی برخورد کرده که این خودرو و بال هواپیما به بخش پارکینگ و طبقهی همکف بلوک ۵۲ اصابت کرده و با انفجار هواپیما، آتش همهی محوطه را پرکرده است. شدت انفجار هواپیما باعث شکسته شدن شیشههای بلوک اطراف نیز شده، همه بدنهی هواپیما بر اثر انفجار متلاشی شده و مسافران آن کشته شدهاند.