«روزگاران» عنوان کتاب‌هایی است که بنا دارد تصویرهایی از سال‌های جنگ را در قالب خاطره‌های بازنویسی‌شده، برای آنها که آن سال‌ها را ندیده‌اند، نشان بدهد. این مجموعه راهی است به سرزمینی نسبتاً بکر میان تاریخ و ادبیات، میان واقعه‌ها و بازگفته‌ها. خواندنشان تنها یادآوری است، یادآوری این نکته که آن روزها بوده‌اند و آن واقعه‌ها رخ داده‌اند؛ نه در سال‌ها و جاهای دور، در همین نزدیکی.
قصه‌ی نفت، حکایت روزگاری است که آدم‌هایش مثل بقیه داشتند زندگی می‌کردند. کار می‌کردند. جنگ شد؛ باید انتخاب می‌کردند که بمانند یا بروند.
همیشه توی خط مقدم بودند، اما جبهه‌ای در کار نبود. جنگ برایشان تلخ بود. خیلی‌ها را توی جنگ از دست دادند؛ خیلی کس‌ها و خیلی چیزها. جنگ به قیمت زندگیشان تمام شد. اما الآن که یاد جنگ می‌کنند، از تلخی و شیرینی با هم یاد می‌کنند. تلخی چیزهای از دست‌رفته و شیرینی چیزهای به دست آمده.
