نرگس علی مردانی (1357)، پژوهشگر است و در این کتاب به زندگی «مصطفی چمران» از فرماندهان و جانباختگان جنگ تحمیلی و دفاع مقدس پرداخته است.
در بخشی از کتاب می‌خوانیم:
«پس از یک دوره طولانی مبارزه سیاسی از سال ۱۳۳۷ تا ۱۳۴۲ چمران مبارزه صرف سیاسی را کافی نمی‌بیند و در این مرحله وی به همراه چند تن از دوستانش وارد مصر می‌شود و در آنجا آموزش‌های نظامی می‌بیند زیرا او و دوستانش به این نتیجه رسیده بودند که دیگر باید دست به مبارزه مسلحانه زد. وی در این مورد چنین می‌گوید:
«بعد از سال ۴۲ نوعی تحول کیفی در شکل مبارزه ما ایجاد شد به این معنا که دیگر مبارزه پارلمانی برای ما اقناع کننده نبود و به این نتیجه رسیدیم که باید دست به مبارزه مسلحانه زد. بخاطر همین فعالیت گسترده‌ای از ناحیه دوستان ما آغاز شد که قطب زاده و دکتر یزدی نیز شرکت داشتند. دکتر شریعتی هم در آن زمان در اروپا بود و شیوه جدید مبارزه از ناحیه گروه کثیری دیگر چه در خارج و چه در داخل کشور حمایت و تشویق می‌شد به همین جهت در سال ۱۳۴۲ (۱۹۶۳ میلادی) به همراه قطب زاده و یزدی و عده‌ای دیگر از دوستانمان عازم مصر شدیم و دو سال در آنجا تعلیم عمیقاً چریکی و سازماندهی مخفی دیدیم.»
چمران پس از دو سال سخت‌ترین دوره‌های چریکی و جنگ‌های پارتیزانی را می‌آموزد و چندی بعد خود به عنوان مدرس، این آموزش‌ها را به مبارزین لبنانی و ایرانی تعلیم می‌دهد.»
