«جای امن گلوله‌ها» خاطرات عبدالرضا آلبوغبیش است که توسط جواد کامور بخشایش (۱۳۵۳) گردآوری و تنظیم شده است.
عبدالرضا آلبوغبیش، یکی از مردم عرب‌تبار خوزستانی است که در جریان مقاومت سی‌وچهار روزه خرمشهر در آغازین روزهای جنگ تحمیلی عراق علیه ایران رشادت‌های زیادی از خود نشان داد. در ۲۴ مهر ۱۳۵۹ در نبرد رویارو با بعثی‌ها سیزده گلوله به بدنش اصابت کرد، اما زنده ماند. با این وجود هنوز ۴ گلوله در بدن وی باقیمانده است و موجب بستری‌شدن گاه به گاه وی می‌شود.
در بخشی از کتاب می‌خوانیم:
«عراقی‌ها نمی‌توانستند از پل نو عبور کنند و وارد خرمشهر شوند، لذا به جادۀ اهواز ـ خرمشهر نفوذ کردند تا با حمله گاز انبری خرمشهر را به تصرف در آورند. در مسیر آنها، در ضلع شرقی شهر، پادگان دژ قرار داشت که پس از تهاجم، به اشغال بعثی‌ها درآمد. البته نیروهای نظامی مستقر در آن پادگان انصافاً با تمام وجود، مقابل ارتش عراق ایستادند و فداکاری‌های زیادی از خود نشان دادند. ارتش بعث بسیاری از سربازان آن پادگان را سر برید.
پادگان دژ ژاندارمری امکانات اندکی داشت و از توپ و تانک در آن خبری نبود، لذا سربازان مستقر در آن‌جا فقط با اسلحه‌های ژـ۳ دفاع می‌کردند و پس از یکی دو روز مقاومت و شهادت بسیاری از آنها، پادگان به دست عراقی‌ها افتاد. عراقی‌ها تانک‌هایشان را در پلیس‌راه مستقر و از همان راه به خرمشهر نفوذ کردند.»
