«تصویر پلاک» دربردارنده ۵ داستان کوتاه با درونمایه دفاع مقدس از مریم بابادی (۱۳۶۲)، نویسنده معاصر ایرانی است.
در بخشی از داستان «همه پسران من» از این کتاب می‌خوانیم:
«پاسی از شب گذشته بود، مادر کنار پنجره‌ی اتاق که رو به در بزرگ حیاط باز می‌شد روی صندلی نشسته بود و قرآن تلاوت می‌کرد که زنگ خانه به صدا در آمد. سوره را ختم کرد، قرآن را بست، آن را بوسید و روی جا قرآنی کنار عکس دو فرزند شهیدش یوسف و حسین گذاشت.
از اتاق خارج شد. علی را دید که از اتاق بیرون می‌آید. علی از دو فرزند شهیدش کوچکتر بود. با دیدن مادر گفت:
- من باز می‌کنم. حتماً رضا است.
مادر گفت:
- خواهش می‌کنم چیزی به او نگو.
علی حرفی به او نزد. به حیاط رفت، در را باز کرد. رضا با وضع بدی بیرون ایستاده بود به نظر می‌آمد که باز هم چیزی مصرف کرده است.
علی با دیدن او پرسید:
- باز هم از او لعنتی کشیدی؟ بگو ببینم کی می‌خواهی دست از این کار بکشی؟ یه نگاهی به خودت بکن، خجالت نمی‌کشی؟ فکر می‌کنی با این کار بزرگ شدی؟
رضا با لحنی مستانه در جواب حرفهای او گفت:
- آره، آره که من بزرگ شدم من می‌دونم چی برام خوبه، چی برام بده. حالا کاری به من نداشته باش می‌خوام برم خونه.
علی از این رفتار وقیحانه رضا خونش به جوش آمد و سیلی محکمی به او زد. رضا روی زمین افتاد. علی رو به او کرد و گفت:
- تا حالا کدوم قبرستونی بودی که حالا می‌خوای بیای خونه؟ حق نداری پاتو توی این خونه بزاری.
در همان لحظه مادر نزدیک آنها آمد و پرسید:
- علی پرسیدم کی بود!؟ پس چرا نمی...»
