جامانده

«جامانده» نوشته سید مجتبی‌هاشمی (۱۳۴۸)، خاطرات وی از جنگ تحمیلی و دفاع مقدس است. در بریده‌ای از کتاب می‌خوانیم: «قبل از عملیات بود. چند لشکر از جمله لشکر ۱۷علی بن ابیطالب (ع)، نیروهایشان را شبانه و مخفیانه به شهر فاو فرستاده بودند تا زمان عملیات فرا برسد که متاسفانه آن عملیات به دلایلی انجام نشد و ما بعد از مدتی دست خالی و ناراحت از آن‌جا به مقرمان در جنگل‌های دزفول برگشتیم. پس از رسیدن به مقرمان، دو دسته شدیم: عده‌ای تسویه حساب کرده و به شهر برگشتند و عده‌ای نیز از جمله خود بنده، تحت تاثیر سخنان داغ فرمانده به مأموریت تازه و عملیات جدیدی اعزام شدیم. چند لشکری که مأمور اجرای عملیات بودند، نیروهایشان را در مقرهای مختلفی در شهر فاو مستقر کرده بودند. گردان ما (سیدالشهدا) نیز در آن سرمای زمستان با کمپرسی و مایلر، شبانه به آن‌جا اعزام شد. در راه به پست‌های زیادی رسیدیم ولی به دلیل اهمیت موضوع و مخفی نگه داشتن این جابجایی، ما را به عنوان بار معرفی کردند تا کسی از وجود نیروهای داخل ماشین‌ها باخبر نشود مبادا دشمن از وجود عملیات قریب الوقوع بویی برده و لو برود. نزدیک اذان صبح بود که به مقر مورد نظر رسیدیم، هیچ‌یک از نیروها نمی‌دانستند کجائیم، وقتی از کامیون‌ها پیاده شدیم و مناره مسجد فاو را دیدیدم تازه فهمیدیم که به شهر آزاد شده عراق‌یعنی فاو رسیده ایم. همه لوازم انفرادی مان مهمات و اسلحه بود، هر نفر‌یک پتو داشتیم که تنها وسیله استراحت مان بود، آن هم در مسیر راه خیس شده بود و مجبور بودیم شب سرد آن جا را در آن سر کنیم. در ساختمان پاساژ نیمه‌خرابی که نزدیک مسجد فاو واقع شده، و مورد هجوم و دستبرد نیروهای بعثی قرار گرفته بود، مستقر شدیم.»