«آخرین انار دنیا» نوشته بختیار علی محمد (۱۹۶۰)، نویسنده کردتبار آلمانی است.
«آخرین انار دنیا» روایت مردی است که ۲۱ سال در زندان انفرادی محبوس بوده و تنها همنشیناش بیابان پشت پنجره سلولش است.
او پس از این سالهای اسارت از سوی فرمانده سابقش آزاد و متوجه میشود که حزب مطبوعش پیروز شده اما کشورش درگیر جنگ داخلی است.
حال، همرزمان سابقش که به قدرت رسیدهاند فاسد شدهاند و او با همه چیز بیگانه است. فرماندهاش او را به قصری می برد که در آنجا راحت زندگی کند اما او میخواهد فرزندش سریاس را پیدا کند.
مظفر صبحگاهی، شخصیت اصلی رمان، ما را با خود به کشف جهانی تازه میبرد. رمان پر است از قصه وحکایتهای جالب که از دل هم داستانهای تازهای بیرون میکشند. فرم اصلی رمان رئالیسم است اما گاه به گاه به رئالیسم جادویی پیوند می خورد و ما را یاد «صد سال تنهایی» مارکز میاندازد.
«آخرین انار دنیا» رمان عامه پسندی نیست ولی جذابیت آن به حدی است که به بسیاری از زبانها ترجمه شده است.
برخی منتقدان، بختیار علی را حرفهای ترین داستاننویس کرد زبان میدانند.